Eendjes, een vrouw en een tak.

Zo, middag, hiephoi! het bankje van gister ben ik niet gepasseerd, ik ging eens lui met de tram. Maar de eendjes ben ik zeker tegen gekomen! Dit kwakende groepje kwam mij vrolijk tegemoet gewandeld terwijl ik in een pauze even in mijn uppie stond uit te puffen in het zonnetje. En nu, nu heb ik even een paar uurtjes waarin niets hoeft. Tijd voor de broodnodige ontspanning met een tekenpen in de hand. Een vrouw en wat takjes als resultaat. Fijn, de laatste dagen kwam er namelijk maar weinig uit mijn vingers, of eigenlijk, maar weinig waar ik ook daadwerkelijk een beetje tevreden over was. Mijn innerlijke criticus was weer eens te streng, hihi. Nu eens kijken of ik dit weer een beetje weet vast te houden en kijken of naast tekenen het schrijven ook weer een beetje gaat lukken. Dat ga ik zo, in het laatste “vrije” uurtje van vandaag, maar eens fijn uittesten.